Zwójka siatkóweczka – występowanie i opis szkodnika
Jest to motyl należący do rodziny zwójkowatych o wielkości 15-22 mm. W ostatnich latach przybierający na znaczeniu zwłaszcza w sadach jabłoniowych. Samice tego gatunku mają przednie skrzydła w kolorze szarobrązowym, a samce rdzawo-brązowym. Tylne skrzydła są jasnoszare. Jaja są owalne, żółtozielone, składane są na górnej stronie liścia lub na owocach w złożach. Gąsienica osiąga długość do 22 mm, a jej ciało jest barwy zielono-żółte, oliwkowozielone lub ciemnozielone z żółtymi brodawkami. Poczwarka osiąga długość 10-11 mm.
Zwójka siatkóweczka – cykl rozwojowy i żerowanie
Zimują gąsienice drugiego i trzeciego stadium rozwojowego w oprzędach w załamaniach kory. Aktywność uzyskują już w kwietniu następnego po diapauzie roku. Żerują wówczas na młodych rozetach liściowych i kwiatach. Pod koniec kwitnienia jabłoni następuje masowe przepoczwarczenie. Lot I pokolenia rozpoczyna się III dekadzie maja. Gąsienice wylegające się w czerwcu żerują na liściach zeskrobując skórkę i miękisz oraz zawiązkach owoców wygryzając nieregularne płytkie wgłębienia. Motyle kolejnego pokolenia pojawiają się na przełomie lipca i sierpnia. Larwy tego pokolenia żerują pod koniec lata na dojrzewających owocach i przygotowują się do zimowania.
Sposób przeprowadzania lustracji
Fazy zielonego i różowego pąka:
- Na 20 losowo wybranych drzewach przejrzeć po 10 rozet kwiatowo-liściowych
Od połowy czerwca do połowy września:
- Co 2 tygodnie przeglądać po 20 pędów na 20 losowo wybranych drzewach
- Co 2 tygodnie przeglądać po 20 owoców na 20 losowo wybranych drzewach
Próg szkodliwości
Fazy zielonego oraz różowego pąka:
- 10 gąsienic na 200 rozet
Od połowy czerwca do połowy września:
- 10-12 pędów z gąsienicami z wybranych 400
- 4-8 owoców ze świeżymi wgryzieniami z 400 wybranych
Profilaktyka i zwalczanie
Błonkówki z rodziny gąsienicznikowatych i męczelkowatych pasożytują gąsienice zwójki siatkóweczki. Udział w ograniczaniu liczebności populacji zwójki siatkóweczki mają także ptaki żywiące się gąsienicami tego gatunku. Bardzo pomocne do stwierdzenia obecności i liczebności tego szkodnika w sadzie są pułapki feromonowe. Preparaty chemiczne należy dobrać zgodnie z zaleceniami zawartymi w aktualnym programie ochrony roślin. Bezwzględnie należy uwzględniać okresy karencji i prewencji.
