Znamionówka tarniówka – występowanie i opis szkodnika
Jest to motyl należący do rodziny brudnicowatych. Szkodnik występuje w uprawie śliw, moreli i brzoskwini oraz jabłoni. W rozwoju gatunku widoczny jest silny dymorfizm płci. Samice są szarobrązowe, krępe i grube (do 20mm) przez co bardzo słabo się poruszają. Dodatkowo pozbawione są skrzydeł. Natomiast samce posiadają skrzydła o rozpiętości do 30mm z białą półksiężycowatą plamą na pierwszej parze. Jaja u tego gatunku są kuliste, szare z wyraźnie wklęsłym środkiem. Dorosłe gąsienice mają do 40 mm długości. Ich ciało jest popielato-czarne z podłużnymi białymi liniami. W szczytowej części każdego z 4 segmentów znajduje się pióropusz z długich żółtopomarańczowych włosków.
Cykl rozwojowy
Zimują jaja składane na zaschniętych liściach przymocowanych do gałęzi. Pierwsze gąsienice lęgną się już w maju i mogą żerować do pierwszych dni sierpnia. Po czym oprzędzają liście i przepoczwarczaj się. Wylot motyli następuje od lipca aż do października. Samice II pokolenia składają jaja w złożach po około 200 szt. każda.
Objawy żerowania szkodnika
Bardzo ruchliwe gąsienice żerują na samym początku na pąkach a później przechodzą na liście, wyjadając w nich początkowo niewielkie, okrągłe lub podłużne otwory, a w późniejszym okresie szkieletując je. Uszkodzenia blaszek liściowych powodują osłabienie drzew.
Profilaktyka i zwalczanie
Lustrację należy rozpocząć już w okresie bezlistnym w celu poszukiwania złóż jaj. Jeżeli więcej niż 70% zimujących jaj w złożach jest spasożytowanych przez kruszynki, nie należy wykonywać zabiegów chemicznych. Lustrację kontynuować w późniejszym okresie. Przejrzeć po 20 liści na 10 losowo wybranych drzewach. Jeśli zaobserwujemy 2 gąsienice na 200 rozet kwiatowo-liściowych zostanie przekroczony próg szkodliwości i należy wykonać zabieg chemiczny. Należy bezwzględnie zachować okresy prewencji i karencji. Dobór środków zgodnie z aktualnym programem ochrony roślin.
