Miodówka gruszowa – czerwona – występowanie i opis szkodnika
Owad występuje bardzo powszechnie na terenie Polski, zwłaszcza w rejonach uprawy gruszy. Został zaliczony do pluskwiaków równoskrzydłych. Dorosłe w okresie lata są pomarańczowe, a samice po przezimowaniu ciemno-brązowo-czerwone. Całkowita długość ciała u dorosłych wynosi 4,5 mm. Cechą charakterystyczną dal gatunku są czerwone oczy a powtarzalną u wszystkich miodówek są dachówkowato składane, duże, przeźroczyste skrzydła. Jaja są owalnego kształtu, z dwoma wyrostkami. Dłuższy służy do przymocowania jaja w miejscu nakłucia tkanki przez samice. Po wylęgu larwy są początkowo płaskie, żółte z czerwonymi oczami, o długości około 0,4mm. Dorastające larwy stają się wypukłe, zmieniają barwę na jasno a później ciemnobrązową, osiągają 2,2 mm.
Miodówka gruszowa czerwona cykl rozwojowy
Formą zimującą są osobniki dorosłe szukające kryjówek w korze roślin iglastych. Po przezimowaniu dorosłe miodówki wracają zasiedlając grusze wiosną, na początku kwietnia. Jaja składają na najmłodszych liściach, układając je w szeregu wzdłuż głównego nerwu liścia. Jedna samica może w swoim życiu złożyć około 2000 jaj. Ze złożonych jak po około 2 tygodniach wylęgają się larwy, żerujące na młodych pędach oraz korze. Charakterystyczną cechą miodówek jest wydzielanie bardzo obficie rosy miodowej. W trakcje rozwoju 5 razy linieją, a w ostatnim stadium larwalnym przechodzą na liście i przekształcają się w owady dorosłe. Całkowity rozwój od jaja do imago trwa około 6 tygodni. Osobniki dorosłe pojawiają się w II połowie czerwca po czym przelatują do miejsc zimowania na rośliny iglaste. W ciągu roku występuje jedno pokolenie.
Objawy żerowania szkodnika
Wiosną dorosłe miodówki wysysają sok z najmłodszych części roślin gruszy, co skutkuje zahamowaniem wzrostu i pofałdowaniem blaszek liściowych, wyginaniem pędów na kształt pastorału, zasychaniem całych gałęzi a nawet drzew. W wyniku masowego żerowania drzewa wyglądają jak spalone. Dzieje się tak na skutek porastania obklejonych rosą miodową drzew przez grzyby sadzakowe. Z zasiedlonych zawiązków rozwijają się zniekształcone, zdeformowane i skorkowaciałe owoce nienadające się do sprzedaży. Należy pamiętać, że miodówki są wektorami mykoplazmy zamierania gruszy.
Sposób przeprowadzania lustracji
III dekada kwietnia:
- Strząsanie dorosłych miodówek na płachtę entomologiczną: po 1 gałęzi z 35 losowo wybranych drzew
Połowa kwietnia – połowa maja:
- na drzewach zawiesić 3 żółte tabliczki lepowe
Połowa maja:
- przejrzeć pędy na 100 losowo wybranych drzewach
Próg szkodliwości
III dekada kwietnia:
- 2 osobniki dorosłe (w młodych nasadzeniach)
Połowa kwietnia – połowa maja:
- więcej niż 3 osobniki/tabliczkę/15 dni
Połowa maja:
- 10% opanowanych pędów przez larwy (w młodych nasadzeniach)
Profilaktyka i zwalczanie
Liczebność szkodnika jest bardzo dobrze regulowana przez dzibałka gajowego, pod warunkiem dość licznej jego populacji. Zwalczanie chemiczne należy wykonać po przekroczeniu progu szkodliwości. Bardzo dobre efekty w ograniczaniu szkodnika obserwuje się po zastosowaniu preparatów olejowych. Zwalczanie chemiczne oprzeć o środki aktualnie zarejestrowane w katalogu ochrony roślin. Przed zastosowaniem jakiegokolwiek środka należy szczegółowo zapoznać się z etykietą preparatu. Przestrzegać okresów karencji i prewencji.
