Komunikat agrotechniczny 20 (07-07-2023) Chemiczne ograniczanie zachwaszczenia w sadach i jagodnikach

Chwasty są to rośliny, które rozwijają się w nieodpowiednim  miejscu i czasie, a ich obecność prowadzi do strat ekonomicznych. Powodują szkody bezpośrednie, będące następstwem konkurencji
o wodę, substancje pokarmowe, światło i niekorzystnego oddziaływania allelopatycznego (chemicznego) oraz szkody pośrednie. Te drugie wynikają ze zwiększenia zagrożeń powodowanych przez szkodniki (gryzonie, przędziorki, mszyce, drutowce), choroby i przymrozki, a  na plantacjach krzewów także z utrudnień w mechanicznym zbiorze owoców. Rośliny sadownicze są szczególnie wrażliwe na konkurencję chwastów w okresie kwiecień–sierpień. Należy jednak podkreślić, że chwasty pełnią szereg pożytecznych funkcji czyli tzw. usług środowiskowych. Zwiększają biologiczną różnorodność. Ograniczają erozję gleby. Buforują substancje pokarmowe oraz sekwestrują dwutlenek węgla w biomasie. Wspomagają retencję wody w glebie i mają walory krajobrazowe.

Ochrona przed chwastami powinna mieć charakter planowego i spójnego programu działań adekwatnego do zagrożeń, które wystąpiły w poprzednich sezonach. Zabiegi odchwaszczające należy prowadzić w oparciu o identyfikację gatunkową chwastów, z uwzględnieniem ich biologii. Stosowanie herbicydów cechuje skuteczność, mała czasochłonność, łatwość techniczna i organizacyjna zabiegu oraz relatywnie niskie koszty. Stanowią one jednak potencjalne zagrożenie dla zdrowia człowieka (zarówno operatora, jak i konsumenta owoców) oraz realne zagrożenie dla środowiska. Dlatego należy stosować je w sposób odpowiedzialny, zgodnie z zaleceniami dotyczącymi dawek, terminów stosowania, maksymalnej liczby zabiegów sezonie, fazy rozwojowej chwastów, warunków zewnętrznych (temperatura, wilgotność), warunków technicznych opryskiwania, ewentualnego mieszania z innymi herbicydami i stosowania ze wspomagaczami (adiuwantami). Herbicydy w sadach i na plantacjach krzewów zaleca się stosować pasowo (pod koronami drzew), utrzymując w międzyrzędziach rośliny okrywowe, np. w formie murawy. Najlepiej aby herbicydy stosować w rotacji z niechemicznymi metodami ochrony (płytka, mało inwazyjna uprawa gleby, koszenie, metody fizyczne np. gorąca woda i ściółki). Przy systematycznym opryskiwaniu herbicydami należy zadbać o rotację środków o zróżnicowanym mechanizmie działania.

Herbicydy doglebowe np. napropamid, stosuje się wiosną lub jesienią, na wilgotną, niezamarzniętą
i wolną od chwastów glebę (przed ich wschodami lub po uprzednim zniszczeniu), przy temperaturze powietrza powyżej 0oC. Herbicydy doglebowo-dolistne, np. diflufenikan, metamitron przejawiają skuteczne działanie powschodowe w temperaturze powyżej 8-10oC (optymalnie 10-20oC) i przy aplikacji na siewki w fazie liścienie – kilka liści właściwych. Minimalna temperatura zalecana do stosowania graminicydów powschodowych (chizalofop-p-etylowy, fluazyfop-p-butylowy, kletodym) oraz chlopyralidu wynosi około 5oC. Wymienione graminicydy  działają najskuteczniej  przy 15-25oC, a chlopyralid przy 10-12oC.

 

Tabela 1. Biologia i występowanie najważniejszych gatunków chwastów w sadach, na plantacjach krzewów jagodowych i truskawki
Objaśnienia. Biologia: 1 – gatunek jednoroczny, 2 – dwuletni, 3 – wieloletni (trwały). Pora wschodów (pojawiania się siewek): WW – wczesna wiosna, W – wiosna, PW – późna wiosna, L – lato, J – jesień. Występowanie: + – rzadko, ++ – często, +++ – bardzo często.

Gatunki chwastów Biologia Pora wschodów Sady Krzewy jagodowe Truskawki
Bodziszek drobny 1 WW-J +++ ++ ++
Chwastnica jednostronna 1 PW-L +++ +++ +++
Fiołek polny 1 WW-J +++ +++ +++
Gwiazdnica pospolita 1 WW-J +++ +++ +++
Jasnota purpurowa 1 WW-J +++ +++ +++
Komosa biała 1 W-J +++ +++ +++
Maruna nadmorska 1, 2, 3 J, W ++ ++ ++
Mniszek pospolity 3 PW-L +++ +++ ++
Ostrożeń polny 3 W +++ +++ ++
Perz właściwy 3 W +++ +++ ++
Pokrzywa żegawka 1 W-L +++ +++ +++
Powój polny 3 W-J +++ +++ ++
Przymiotno kanadyjskie 1 W, J +++ ++ +
Przytulia czepna 1 J, W ++ ++ +
Rdestówka
powojowata
1 PW ++ ++ ++
Rdest ptasi 1 PW +++ ++ ++
Rzepicha leśna 3 W, L +++ ++ +++
Skrzyp polny 3 W +++ +++ ++
Starzec zwyczajny 1 WW-J +++ +++ +++
Szarłat szorstki 1 WW-J +++ ++ +++
Ślaz zaniedbany 1, 2, 3 PW ++ ++ +
Tasznik pospolity 1 WW-J +++ +++ +++
Wiechlina roczna 1 WW-J +++ +++ +++
Wierzbownica gruczołowata 3 PW, L +++ + +
Żółtlica drobnokwiatowa 1 PW-L + + +++

 

Tabela 2. Wrażliwość chwastów na wybrane substancje czynne herbicydów
Rodzaj herbicydu: a – doglebowy, b – doglebowy i dolistny (zwalcza wschodzące siewki), c – dolistny. Wrażliwość chwastów i skuteczność zwalczania przez herbicyd: W – wrażliwy, skuteczność zwalczania powyżej 85%; Z – zwalczany, 70-85%; S – słabo zwalczany, 60-70%; odporny, poniżej 60%. 2 – środek ogranicza wyłącznie kiełkowanie nasion chwastów trwałych, nie zapobiegając ich rozmnażaniu wegetatywnemu

Gatunki chwastów Nazwa herbicydu (substancji czynnej) i sposób pobierania
chizalofop-p-etylowyc chlopyralidc diflufenikana,b fluazyfop-p-butylowyc kletodymc metamitrona,b napropamida
Bodziszek drobny O O S O O W W
Chwastnica jednostronna W O O W W O W
Fiołek polny O O W-Z O O W O
Gwiazdnica pospolita O O W O O W W
Jasnota purpurowa O O W-Z O O W O
Komosa biała O O W O O W W
Maruna nadmorska O W Z O O W W
Mniszek pospolity O Z-S S O O O O-S2
Ostrożeń polny O W O O O O O
Perz właściwy W O O W W O O
Pokrzywa żegawka O O Z O O W W
Powój polny O O O O O O O
Przymiotno kanadyjskie O Z W-Z O O Z S
Przytulia czepna O O W-Z O O W-Z Z-S
Rdestówka
powojowata
O W W-Z O O S W-Z
Rdest ptasi O Z W-Z O O W S
Rzepicha leśna O O O O O O O
Skrzyp polny O S O O O O O
Starzec zwyczajny O W Z O O Z W
Szarłat szorstki O O W-Z O O W W
Ślaz zaniedbany O O O O O O O
Tasznik pospolity O O S O O W Z
Wiechlina roczna Z-S O O Z-S W-Z W W
Wierzbownica gruczołowata O O S O O O O-S2
Żółtlica drobnokwiatowa O W-Z W O O W-Z Z
Gwiazdnica pospolita – zachwaszcza wszystkie rodzaje gleb, preferuje żyzne wilgotne gleby próchniczne, zasobne w azot (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Jasnota purpurowa – występuje na wszystkich typach gleb, preferuje gleby zasobne w próchnicę i składniki pokarmowe, zarówno gliniaste, jak i lżejsze (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
– Maruna bezwonna (nadmorska) – preferuje wilgotne i próchniczne gleby gliniaste i piaszczyste, częsta na aluwiach (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Skrzyp polny – występuje na wszystkich typach gleb, preferuje podmokłe gleby piaszczyste i wilgotne gleby gliniaste. Pęd zielony (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Starzec zwyczajny – preferuje gleby żyzne, bogate w składniki pokarmowe i próchnicę, gliniaste i piaszczysto-gliniaste (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Wierzbownica gruczołowata – występuje na różnych typach gleb, preferuje siedliska wilgotne i cięższe gleby (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Chwastnica jednostronna – preferuje gleby żyzne, gliniaste i w miarę wilgotne (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Przymiotno kanadyjskie – preferuje gleby piaszczyste (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Mniszek pospolity – występuje na wszystkich typach gleb, preferuje gleby mało zasobne w składniki pokarmowe (fot. dr hab. Jerzy Lisek)
Żółtlica drobnokwiatowa – preferuje ciepłe stanowiska z żyzną glebą, częściej gliniastą, z dużą zawartością próchnicy, azotu i wapnia (fot. dr hab. Jerzy Lisek)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Źródło: Katalog Sady 22 (Charakterystyka najważniejszych chwastów) autor: dr hab. Jerzy Lisek, profesor nadzwyczajny IO