Komunikat agrotechniczny 8 (21-03-2023) Miodówka gruszowa wczesne zwalczanie

Miodówka gruszowa plamista (Cacopsylla pyri) jest w uprawie gruszy szkodnikiem zajmującym szczytowe miejsce na podium. Owad dorosły ma długość 2,9-3,5mm, z błoniastymi i dachówkowato ułożonymi skrzydłami. Szkodnik ten w sadach gruszowych zimuje w formie dorosłych osobników. Ich schronienie stanowią wszelkiego rodzaju spękania i zagłębienia kory. Z miejsc zimowania wychodzi w końcu lutego lub na początku marca, zwykle po 3-4 dniowym ociepleniu średniej dobowej temp. na poziomie +10 °C. Szczegółowa biologia szkodnika dostępna tutaj: Biologia szkodnika

W obecnym sezonie wegetacyjnym o możliwości pojawu samic składających jaja mówiono jeszcze w styczniu, jednak ochłodzenie jakie miało miejsce od 15 stycznia, spowodowało że szkodnik ten odszedł w niepamięć aż do chwili obecnej. Astronomicznie wiosna właśnie zagościła. Od kilku dni temp. ciągle zwyżkuje, co prawda do średniej dobowej optymalnej do rozwoju miodówki jeszcze brakuje, jednak pierwsze osobniki będzie można już na cieplejszych stanowiskach obserwować.

Gdzie szukać i jak prowadzić lustracje?

Próg zagrożenia dla miodówki w sadach gruszowych stanowi już 15 osobników strząśniętych na płachtę entomologiczną z 35 gałęzi (po jednej z drzewa) losowo wybranych drzew rosnących powierzchni 1 ha.

Metody wczesnego ograniczania szkodnika

Jak zapewne wszyscy wiemy, zwalczanie miodówek nie jest proste, tak więc żeby sobie zaoszczędzić problemów w ciągu sezonu wegetacyjnego ich zwalczanie należy rozpocząć od pierwszych dni wiosennego ocieplenia.

  • Cel = ograniczanie składania jaj i zmniejszenie presji szkodnika w dalszej części sezonu!!!

Do wczesnych zabiegów wykazujących skuteczność należy:

  • zabieg zabielający w postaci glinki kaolinowej
  • mieszanina preparatów olejowych w połączeniu z produktami siarkowymi

Ad. 1 Glinka kaolinowa ogranicza presje miodówek. Stosowana w dużym stężeniu 25 kg w 500 l wody na ha,  regularnie pokrywa całe pędy i krótkopędy, przez co dorosłe osobniki miodówki bardzo niechętnie siadają i składają jaja. Dodatkową funkcją takiego zabiegu jest to, że tkanki pokryte glinką odbijają promienie świetlne, a więc znacznie wolniej nagrzewa się kora. To przyczynia się do spowolnienia krążenia soków komórkowych, a dzięki sam rozwój fizjologiczny rośliny jest zdecydowanie wyhamowany.

Glinkę można mieszać z produktami miedziowymi, w tym także tymi o charakterze wysokoskoncentrowanych nawozów dolistnych, takich jak Miedziowy 50 WP i Miedziowy 600 SC

Zabieg glinką jest typowym zabiegiem utrzymującym się jedynie na powierzchni tkanek  przez co jest dość łatwo zmywalny. Po wystąpieniu większych opadów deszczu, zabieg należy powtórzyć. Aby przedłużyć działanie glinki można wykorzystać adiuwanty np. olejowe .

Ad. 2 Mieszaniny preparatów olejowych w połączeniu z produktami siarkowymi uzasadnione jedynie na ciepłych stanowiskach, gdzie widoczne liczne samice przygotowujące się do składania jaj oraz w tych kwaterach gdzie spore zagrożenie stanowiły przędziorki. W pozostałych przypadkach na zabieg tą mieszaniną może być za wcześnie. Klasyczna mieszanina wykonywana jest w proporcjach 5 – 10 l/ha olej mineralny + 6-8 kg/ha siarka.

Uwaga

 

Olej parafinowy nie może być stosowany przed spodziewanym przymrozkiem

Mieszanina jest fitotoksyczna; bezwzględnie opryskiwanie musi być wykonane, zanim na roślinie pojawi się zielona tkanka!

Olej mineralny w mieszaninach lub solo należy stosować wyłącznie na suche drzewa!

 

Ze środków ochrony roślin należy korzystać z zachowaniem bezpieczeństwa. Przed każdym użyciem przeczytaj informacje zamieszczone w etykiecie i informacje dotyczące produktu. Zwróć uwagę na zwroty wskazujące na rodzaj zagrożenia i przestrzegaj zasad bezpiecznego stosowania produktu wskazanych na etykiecie.

Sporządzane przez nas zalecenia opierają się na aktualnym stanie naszej wiedzy. Jednakże nie ponosimy odpowiedzialności za ich zastosowanie oraz wynikłe z tego konsekwencje. Decyzję o wykonaniu zabiegów agrotechnicznych lub ochrony roślin podejmujecie Państwo na własną odpowiedzialność, biorąc pod uwagę lokalne uwarunkowania występujące w Państwa gospodarstwie.

UWAGA: Niektóre z w/w zaleceń dotyczą ogólnego problemu ochrony w Europie. Niektóre produkty wymienione w tekście nie są dozwolone we wszystkich krajach. Przed ich zastosowaniem należy zapoznać się z zasadami obowiązującymi w danym kraju.