Baza wiedzy >> CHOROBY

Jest drugą po raku drzew owocowych chorobą kory, bardzo powszechnie występującą w Europie, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii. W warunkach klimatu umiarkowanego Polski główne zagrożenie stanowi w szkółkach i nowych nasadzeniach jabłoni. Silna epidemia choroby doprowadza do masowego zamierania drzew jabłoni w pierwszym roku po posadzeniu. Występowanie choroby na starszych drzewach ogranicza się do osłabienia wzrostu, a w dużym nasileniu powoduje także zamieranie drzew. Zgorzele rozwijające się na korze są źródłem gorzkiej zgnilizny jabłek.

Choroba poraża ponad 200 gatunków roślin z 60 rodzin botanicznych. Największe szkody gospodarcze wyrządza na roślinach z rodziny różowatych (Rosaceae), do których należy m.in. jabłoń. Choroba ma ścisły związek ze strukturą i wilgotnością gleb, najczęściej występuje na glebach zwięzłych, ciężkich i wilgotnych. Największe zagrożenie stanowi w uprawie jabłoni i mateczników podkładek rozmnażanych wegetatywnie, zwłaszcza tych o zwiększonej podatności.

Choroba występuje powszechnie w strefie klimatu umiarkowanego na wszystkich kontynentach, głównie w rejonach uprawy drzew owocowych, jabłoni (Malus L.) i nieco rzadziej gruszy (Pyrus L.). Ze względu na wyniszczający charakter najwyższe szkody powoduje w szkółkach drzew owocowych, a także w młodych nasadzeniach.

Spośród wszystkich chorób pochodzenia odgrzybowego parch jabłoni jest chorobą najpowszechniej spotykaną we wszystkich rejonach uprawy jabłoni na całym świecie. Występuje w klimacie umiarkowanym głównie w sadach, ale także i szkółkach drzew jabłoni. Szkodliwość jest zależna od stopnia porażenia. Choroba powoduje osłabienie wigoru porażonych roślin poprzez ograniczenie produkcji asymilatów, co przekłada się na słabsze zawiązywanie pąków kwiatowych, ograniczenie przyrostu młodych pędów oraz zmniejszenie tolerancji na niskie temperatury. Prowadzi także do pogorszenia jakości plonu handlowego owoców. Spadki plonu mogą w zależności od kumulatywnego występowania czynników sprzyjających chorobie wynieść od 30 do 70% i więcej.

Choroba bardzo powszechna we wszystkich rejonach uprawy jabłoni, ale może występować także na siewkach gruszy i pigwie. Na jabłoniach w zasadzie może wystąpić w każdej fazie fenologicznej. Najwyższa szkodliwość określona jest w przypadku owocujących drzew jabłoni wiąże się ze spadkiem plonu. Obserwowane jest także zahamowanie wzrostu młodych pędów co przekłada się na zniekształcenie koron. Drzewa porażone są też bardziej podatne na przemarzanie.

Choroba jest bardzo powszechną na całym świecie. Występuje głównie w Europie, Ameryce Północnej, Australii i Nowej Zelandii. W warunkach klimatu umiarkowanego Polski główne zagrożenie stanowi w uprawie jabłoni, zwłaszcza owoców. Choć choroba może także występować na owocach innych gatunków drzew zarówno ziarnkowych, jak i pestkowych m.in. na: pigwie, gruszy azjatyckiej i gruszy europejskiej. Szkodliwość choroby polega przede wszystkim na jej utajonym charakterze i ukazywaniem się objawów na owocach dopiero podczas dłuższego przechowywania. W niektórych gospodarstwach straty w plonach jabłek mogą wynosić 20-50%.